Krótka opowieść o Pile powojennej. Obraz dokonanego przez człowieka zniszczenia
i powracania do życia. Odrodzenie miasta i ludzi pokazane w prostocie
i spokoju dnia codziennego. Klimat, którego już nie ma. Miejsca, które już nie istnieją. Urokliwa i cicha, ale bardzo żywa "stara" Piła.

Beztroskie dzieciństwo lat
60-tych. Zabawy w plenerze, zawsze w większej grupie, sprzyjały tworzeniu wieloletnich więzi. Czas był sprawiedliwie dzielony między naukę i nieposkromioną kreację w czasie wolnym. Jakże różne od obecnych, doświadczenia naszych dzieci. W tamtym czasie nawet zagrożenia dla nich były
w zupełnie innej skali.

- krótka historia miłosna
   z lat 60-tych

- sielskie życie na ówczesnej
   farmie podmiejskiej

- riwiera bałtycka - jeszcze nie
   przeludniona

- potoki i piękne widoki
   polskich, czystych gór
   ubiegłego stulecia

- zima, która była zimą całą
   w śniegu (jezioro Płotki)

- PRL-owskie imprezki
   i wiele rodzinnych wspomnień